مسند أحمد ١٢٦٩٩: حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا جَرِيرُ بْنُ حَازِمٍ عَنْ سَلْمٍ الْعَلَوِيِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ كُنْتُ أَخْدُمُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَكُنْتُ أَدْخُلُ عَلَيْهِ بِغَيْرِ إِذْنٍ فَجِئْتُ ذَاتَ يَوْمٍ فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ يَا بُنَيَّ إِنَّهُ قَدْ حَدَثَ أَمْرٌ فَلَا تَدْخُلْ عَلَيَّ إِلَّا بِإِذْنٍ
Musnad Ahmad 12699: Telah menceritakan kepada kami Rouh berkata: telah menceritakan kepada kami Jarir Bin Hazim dari Salam Al-'Alawi dari Anas Bin Malik berkata: saya biasa melayani Rasulullah Shallallahu'alaihi wasallam sehingga bisa menemui beliau tanpa ijin, namun pada suatu hari saya menemui beliau dan ditegur, wahai anakkku, aku sedang mempunyai keperluan, maka janganlah kamu temui aku kecuali berijin.
Musnad Ahmad Nomer 12699