مسند أحمد ٢١٠١٢: حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا الْأَوْزَاعِيُّ عَنْ حَسَّانَ بْنِ عَطِيَّةَ حَدَّثَنِي عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ سَابِطٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ الْأَوْدِيِّ قَالَ قَدِمَ عَلَيْنَا مُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ الْيَمَنَ رَسُولُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ السَّحَرِ رَافِعًا صَوْتَهُ بِالتَّكْبِيرِ أَجَشَّ الصَّوْتِ فَأُلْقِيَتْ عَلَيْهِ مَحَبَّتِي فَمَا فَارَقْتُهُ حَتَّى حَثَوْتُ عَلَيْهِ التُّرَابَ بِالشَّامِ مَيِّتًا رَحِمَهُ اللَّهُ ثُمَّ نَظَرْتُ إِلَى أَفْقَهِ النَّاسِ بَعْدَهُ فَأَتَيْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ فَقَالَ لِي كَيْفَ أَنْتَ إِذَا أَتَتْ عَلَيْكُمْ أُمَرَاءُ يُصَلُّونَ الصَّلَاةَ لِغَيْرِ وَقْتِهَا قَالَ فَقُلْتُ مَا تَأْمُرُنِي إِنْ أَدْرَكَنِي ذَلِكَ قَالَ صَلِّ الصَّلَاةَ لِوَقْتِهَا وَاجْعَلْ ذَلِكَ مَعَهُمْ سُبْحَةً
Musnad Ahmad 21012: Telah bercerita kepada kami Al Walid bin Muslim telah bercerita kepada kami Al Auza'i dari Hassan bin 'Athiyyah telah bercerita kepadaku 'Abdur Rahman bin Sabith dari 'Amr bin Maimun Al Audi, ia berkata: Mu'adz bin Jabal mendatangi kami di Yaman sebagai utusan Rasulullah Shallallahu 'Alaihi Wa Sallam, ia tiba pada penghujung malam seraya bertakbir dengan suara keras dan serak. Aku mencintainya dan aku tidak pernah meninggalkanya hingga ia dikebumikan di Syam. -Semoga Allah merahmatinya-. Kemudian sepeninggalnya aku melihat orang yang paling berilmu, aku mendatangi 'Abdullah bin Mas'ud, ia berkata: 'Bagaimana menurutmu, bila para pemimpin mendatangimu, mereka shalat diluar waktunya? Saya berkata: Apa yang kau perintahkan bila aku menemukan hal itu. Ia berkata: Shalatlah pada waktunya dan jadikan hal itu sebagai shalat sunnah bersama mereka.
Musnad Ahmad Nomer 21012